26759
Artykuł
W koszyku
Modernistyczny street art / Aleksy Wójtowicz-Cichoń. W: Arteon : magazyn o sztuce. - Czas. 3, nr 9(2015), s. 18-20 1508-3454.
Dokument nadrzędny: Arteon : magazyn o sztuce.
Stołeczna rzeźba architektoniczna kojarzona jest zazwyczaj z socrealizmem i retoryką propagandy, ale z całą pewnością nie jest do końca tym, czym się wydaje. Mało kto wie tak naprawdę, ile socrealistycznych rzeźb dekoruje gmachy stolicy. Niewielu potrafi z pamięci prawidłowo nazwać wszystkie postacie zerkające na ludzi z góry w pobliżu placu Konstytucji. O rzeźbie architektonicznej w Warszawie wiadomo tylko tyle, że jest – i w zasadzie niewiele więcej. A przecież mimo katastrofalnych zniszczeń w mieście zachowały się tu i ówdzie oryginalne rzeźby sprzed II wojny światowej. Twórcami robotników i rolników odkuwanych na fasadach z jednakowym entuzjazmem zarówno przed wojną, jak i po niej byli czołowi polscy artyści XX wieku. Warto przyjrzeć się tym dziełom uważniej, gdyż nawet z pozoru bardzo dostojne i patetyczne prace nierzadko zaskakują ironicznymi elementami, kryją w sobie mniej poważne treści lub ulegają poruszającym deformacjom pod wpływem warunków atmosferycznych.
Dawna propaganda wciąż budzi emocje, choć niekoniecznie takie o jakie chodziło zamawiającym ją władzom. Rzeźby na fasadach domów mogą dziś dziwić, intrygować, śmieszyć. Okazuje się, że mogą także inspirować współczesnych artystów do realizacji nowych prac. Na wystawie "Figury retoryczne" pokazano prace Katy Bemtall, Mathew Darbyshire i Mai Gordon zainspirowane dekoracjami rzeźbiarskimi MDMu, a także monumentalną pracę węgierskiego kolektywu Little Warsaw zatytułowaną - Marble Arch.
Strefa uwag:
Uwaga dotycząca zawartości
Wystawa: „Figury retoryczne. Warszawska rzeźba architektoniczna 1918-1970” .
Recenzje:
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej